Pogrążeni w głębokim smutku – dyrekcja, nauczyciele, pracownicy obsługi i administracji, rodzice i uczniowie Zespołu Szkół Ekonomicznych w Żarach – żegnają swoją Koleżankę i Pedagoga.
28 października 2020r. z wielkim bólem przyjęliśmy wiadomość o śmierci naszej serdecznej Przyjaciółki, wspaniałej Nauczycielki i Wychowawczyni –mgr Katarzyny Dziuby – wieloletniej pracownicy Zespołu Szkół Ekonomicznych w Żarach, nauczycielki matematyki i informatyki, wychowawczyni wielu roczników uczniów naszej szkoły.
Pozostanie na zawsze w naszej pamięci!
„Odeszłaś cicho bez słów pożegnania.
Tak jak byś nie chciała, swym odejściem smucić.
Tak jak byś wierzyła w godzinę rozstania,
Że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić.”
J. Twardowski
Łącząc się w żałobie i smutku po śmierci Kasi Dziuby, składamy kondolencje i wyrazy współczucia Mężowi, Dzieciom i wszystkim Bliskim.
Pracownicy ZSE w Żarach.
Kasiu,
w życiu nie myśleliśmy, że będziemy pisać do Ciebie w takiej chwili i okolicznościach!
Jeszcze w piątek, przed zdalnym nauczaniem, mówiliśmy sobie: „Do widzenia”, „Spotkamy się wkrótce”. A wcześniej, że masz tyle do zrobienia: musisz przygotować ciasto, krokiety do zamrażarki, bo Łukasz- Twój student, przyjedzie. Tyle jeszcze kartkówek, sprawdzianów. Benek kończy taras, a teraz, jesienią, tak pięknie w Twoim ogrodzie. Siostrzenicy trzeba pomóc z matmy. A…, kupiłaś jeszcze tablet graficzny, na którym będziesz wyjaśniała matematyczne wzory na zdalnym nauczaniu- zdążyłaś- tak się cieszyłaś tym zakupem. Tyle spraw…Tyle spraw…
Dzisiaj wiemy, że nie mamy już czasu- został nam zabrany w tak okrutny sposób. Nie spotkamy się już w pokoju nauczycielskim, w gabinecie 205, na korytarzu. Nie będziemy już rozmawiać o sprawach związkowych, nie będziesz walczyć o sprawy nauczycieli, nie będziesz dyskutować o prawach człowieka. Nigdy nie uciekałaś od trudnych tematów. Nie staniesz przy tablicy, by wytłumaczyć kolejne zadania, nie będziesz czekać na uczniów z dodatkowych zajęć, bo trzeba pomóc!
Ostatni Twój sms: „Cały czas jestem osłabiona…”
Kasiu, teraz już śpisz spokojnie, swobodnie oddychasz, wypoczywasz, by stanąć przy tablicy w szkole Pana Boga!
Już teraz tak bardzo nam Ciebie brakuje…
Wierzymy w słowa ks. Jana Twardowskiego:
„Można odejść na zawsze,
by stale być blisko…”
-
-
-
-
-